Αν δείτε πως ένα κίτρινο τυρί έχει πιάσει λίγη μούχλα στη φλούδα του, δε χρειάζεται να το πετάξετε όλο. Καθαρίστε το καλά, κόβοντας όλη τη μουχλιασμένη επιφάνεια, σε βάθος περίπου 2cm και χρησιμοποιήστε το στο φαγητό, π.χ. σε μια τυρόπιτα.
Μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικότερα για το τυρί και τη μούχλα σε αυτό το άρθρο μας!
Οι πέντε «πρωταθλήτριες» στην κατανάλωση τυριού, βάσει των στοιχείων του International Dairy Federation, είναι:
1. Γαλλία, 25,9kg ανά κάτοικο
2. Ισλανδία, 25,2kg ανά κάτοικο
3. Φιλανδία, 24,7kg ανά κάτοικο
4. Γερμανία, 24,3kg ανά κάτοικο
5. Εσθονία, 21,7kg ανά κάτοικο
Ακολουθούν οι Ελβετία, η Ιταλία, η Λιθουανία, η Αυστρία και η Σουηδία. Οι Έλληνες, υπολογίζοντας μόνο τη φέτα, καταναλώνουμε 10-12kg ανά κάτοικο το χρόνο.
Η βασική διαφορά είναι πως συγκρίνοντας ίδια ποσότητα από τα δυο τυριά, κατά κανόνα το κίτρινο (γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κασέρι, παρμεζάνα, έμενταλ κ.λπ.) είναι πιο πλούσιο σε συστατικά απ’ ό,τι το λευκό (φέτα, ανθότυρο, μοτσαρέλα κ.λπ.).
Επιπλέον, το κίτρινο τυρί περιέχει περισσότερο ασβέστιο (που το κάνει ιδιαίτερα κατάλληλο για παιδιά στην ανάπτυξη).
Το σκληρό τυρί έχει υψηλότερη περιεκτικότητα σε ασβέστιο από το μαλακό, ωστόσο η περιεκτικότητα σε ασβέστιο διαφέρει ανάλογα με τον τύπο του και την διαδικασία παραγωγής του. Σε γενικές γραμμές όμως, μια μερίδα φέτα των 65γρ. καλύπτει το 40% της ημερήσιας ποσότητας ασβεστίου που χρειάζεται ένας ενήλικας, ενώ μια μερίδα γραβιέρα των 55γρ. καλύπτει το 65%.
Το τυρί είναι μια πολύ σημαντική πηγή πρωτεΐνης και ασβεστίου για τις εγκύους, άρα είναι καλό να περιλαμβάνεται στο διαιτολόγιό τους, όμως υπάρχουν ορισμένοι τύποι τυριού που θα πρέπει να αποφεύγονται κατά την εγκυμοσύνη: τα μαλακά τυριά από μη παστεριωμένο γάλα, όπως το Brie και το Camembert, όπως και τα «μπλε» τυριά – τύπου ροκφόρ– γιατί η μούχλα ενδέχεται να συμβάλει στην ανάπτυξη βακτηριδίων στον οργανισμό.
Όπως όλες οι τροφές, έτσι και το τυρί, παρ’ ό,τι γενικά δεν κατατάσσεται στα τρόφιμα υψηλού κινδύνου αλλεργίας, πρέπει να εισαχθεί σταδιακά και «δοκιμαστικά» στη διατροφή του μωρού. Εφόσον όμως το μωρό δεν παρουσιάζει αλλεργία ή δυσανεξία, ισχύει ο γενικός κανόνας που ισχύει και για τις εγκύους: προτιμάμε τα τυριά από παστεριωμένο γάλα.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά δείτε εδώ.
Οι κατηγορίες αυτές, και οι προδιαγραφές τους, ορίζονται από τη νομοθεσία:
Μαλακό: Tυρί με μέγιστη υγρασία 54-58% και ελάχιστα λιπαρά επί ξηρού 35-46%, π.χ. φέτα, μανούρι κ.ά.
Ημίσκληρο: Τυρί με μέγιστη υγρασία 40-46% και ελάχιστα λιπαρά επί ξηρού 30-50%, π.χ. κασέρι, τύπου γκούντα κ.ά.
Σκληρό: Τυρί με μέγιστη υγρασία 35-38% και ελάχιστα λιπαρά επί ξηρού 32-47%, π.χ. γραβιερά, κεφαλοτύρι κ.ά.
Πολύ σκληρό: Τυρί με μέγιστη υγρασία 30-32% και ελάχιστα λιπαρά επί ξηρού 32-50%, π.χ. παρμεζάνα.
