Το τυρί μαζί με το γιαούρτι μπαίνει πλέον στην καθημερινή διατροφή των παιδιών, σχεδόν αμέσως μόλις αυτά ξεκινήσουν να τρώνε στερεά τροφή.
Ο Εθνικός Διατροφικός Οδηγός – οι κατευθυντήριες διατροφικές οδηγίες που εκδόθηκαν υπό την επιμέλεια 28 πανεπιστημιακών διαφόρων ειδικοτήτων – αναφέρει πως η μετάβαση από την αποκλειστική διατροφή με γάλα στην κατανάλωση ποικιλίας τροφίμων είναι απαραίτητη για την κάλυψη των αυξανόμενων διατροφικών αναγκών του κάθε παιδιού στη βρεφική ηλικία.
Φτωχή διατροφή κατά την περίοδο αυτή ενδέχεται να οδηγήσει σε καθυστέρηση της ανάπτυξης και στην εμφάνιση διατροφικών ελλείψεων.
Τα ερευνητικά δεδομένα που υπάρχουν σχετικά με το πότε πρέπει να εισαχθούν γαλακτοκομικά που έχουν υποστεί ζύμωση, όπως το τυρί, είναι περιορισμένα.
Έχει πάντως βρεθεί ότι η εισαγωγή του τυριού και του γιαουρτιού από τον 6ο μήνα μπορεί να δράσει προστατευτικά στην εμφάνιση σιδηροπενίας (έλλειψης σιδήρου) και λοιμώξεων του γαστρεντερικού συστήματος.
Έτσι, τόσο στον ελληνικό όσο και στους διεθνείς διατροφικούς οδηγούς υπάρχουν συστάσεις ότι το γιαούρτι και το τυρί μπορούν να ενταχθούν στη διατροφή του βρέφους μετά τον 6ο μήνα της ζωής, σε μικρές ποσότητες, και εφόσον το παιδί έχει ανεχτεί καλά τα δημητριακά, τα λαχανικά και το κρέας.
Κάθε είδος τροφής εισάγεται βέβαια σταδιακά και με χρονική διαφορά από την προηγούμενη και την επόμενη – συγκεκριμένες οδηγίες δίνονται από τον παιδίατρο. Αυτό σημαίνει οτι η ποικιλία στη διατροφή ξεκινά στον 6ο μήνα αλλά για να εισαχθούν όλες οι τροφές μπορεί να χρειαστούν συνολικά αρκετοί μήνες. Έτσι, κάποια μωρά μπορεί να δοκιμάσουν για πρώτη φορά τυρί γύρω στον 7ο μήνα και άλλα στον 9ο.
Στη βρεφική και πρώτη παιδική ηλικία μια μερίδα τυρί είναι περίπου 20 γραμμάρια.
Ξεκινάμε με τυρί κρέμα ή cottage πάνω σε μικρά κομμάτια ψίχας ψωμιού και όσο μεγαλώνει το παιδί προσθέτουμε στη διατροφή κίτρινα τυριά. Το κίτρινο τυρί που μπαίνει συνήθως πρώτο στο βρεφικό μενού είναι το κασέρι, που έχει ήπια γεύση και είναι σχετικά μαλακό. Καλό είναι να μην επιλέγουμε ιδιαίτερα αλμυρά τυριά αφού στη διατροφή της πρώτης παιδικής ηλικίας, το αλάτι πρέπει να είναι μετρημένο.
Τα μωρά μπορούν να φάνε κίτρινο τυρί κομμένο σε μικροσκοπικούς κύβους – σε μέγεθος μικρότερο και από ζάρι, ώστε να μπορούν να τους μασήσουν χωρίς να κινδυνεύουν από πνιγμονή. Μάλιστα, το σερβίρισμα σε μικρούς κύβους μπορεί να βοηθήσει ένα μωρό 8-10 μηνών να «εξασκηθεί» στη μάσηση αλλά και να μάθει να τρώει μόνο του, αφού μπορεί να πιάνει με το χέρι τους μικρούς κύβους τυριού.
Αντίστοιχα, ένα μωρό μπορεί να φάει τόστ με τυρί – φτιαγμένο με ψωμί χωρίς κόρα – κομμένο σε πολύ μικρά κομμάτια.
Για τα παιδιά μας – αλλά και για εμάς τους ίδιους – καλό είναι να επιλέγουμε προσεκτικά ποιό τυρί αγοράζουμε και από πού. Προτιμούμε επώνυμα τυριά από αναγνωρισμένες βιομηχανίες, που χρησιμοποιούν γάλα από πιστοποιημένους παραγωγούς και ελέγχονται για την διασφάλιση της ποιότητας, σε κάθε στάδιο παραγωγής και μέχρι το τυρί να φτάσει στον καταναλωτή.
Τυριά με αμφίβολη προέλευση, που προέρχονται από μη πιστοποιημένους παραγωγούς ή για τα οποία έχουμε κάποια αμφιβολία ως προς τις συνθήκες συντήρησης τους, καλό είναι να μένουν μακριά από το καθημερινό διαιτολόγιο των παιδιών και ενηλίκων.
Τα μπλε και τα τυριά που δεν έχουν υποστεί παστερίωση καλό είναι να αποφεύγονται στη βρεφική και παιδική ηλικία, αφού το πεπτικό σύστημα σε αυτές τις ηλικίες δεν είναι αρκετά ώριμο και μπορεί να προκληθούν λοιμώξεις.
Μέχρι την ηλικία των 2 ετών, συνίσταται το παιδί να τρώει γαλακτοκομικά με πλήρη λιπαρά, επειδή το λίπος του γάλακτος είναι απαραίτητο για τη φυσιολογική τους ανάπτυξη. Στη συνέχεια το παιδί μπορεί να φάει και προϊόντα light, ωστόσο άπαχα γαλακτοκομικά (με 0% λιπαρά) πρέπει να εισάγονται στην παιδική διατροφή μετά την ηλικία των 5 ετών.
Όλα τα παραπάνω αφορούν βέβαια τα υγιή βρέφη και παιδιά, που αναπτύσσονται φυσιολογικά. Εννοείται οτι ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες του παιδιάτρου μας, ειδικά μέχρι το παιδί να συμπληρώσει το πρώτο έτος ζωής.
Οι συστάσεις μπορεί να τροποποιηθούν – πάντα από το θεράποντα γιατρό – εάν το παιδί ανήκει σε ειδικές ομάδες, αν έχει προβλήματα υγείας ή γεννήθηκε πρόωρα ή συντρέχουν άλλοι λόγοι ειδικής διατροφής, οι οποίοι σχετίζονται με συγκεκριμένα προβλήματα υγείας.
Κι αν δεν τρώει το τυρί;
Κατ΄αρχήν ψυχραιμία: Όπως οι μεγάλοι, έτσι και τα παιδιά έχουν προσωπικό γούστο, το οποίο καλλιεργούν όσο μεγαλώνουν και δοκιμάζουν ποικιλία τροφών.
Το τυρί γενικά είναι από τα τρόφιμα που αρέσει στα περισσότερα παιδιά κι αυτό γιατί είναι βασικό συστατικό σε κάποια από τα αγαπημένα τους φαγητά: την πίτσα, τα μακαρόνια και τα τοστάκια!
Επιπλέον, στο διαδίκτυο και στα social media μπορεί κανείς να βρει χιλιάδες ιδέες για να σχεδιάσει στο πιάτο φατσούλες, ζωάκια και πολλά άλλα διασκεδαστικά σχέδια με τυρί και άλλα υλικά. Έτσι το φαγητό γίνεται πιο δελεαστικό ακόμη και για «δύσκολα» παιδιά.
Αν έχουμε τη σπάνια «τύχη» ενός παιδιού που δεν τρώει τυρί, και πάλι κάνενα πρόβλημα. Το τυρί μπορεί «εύκολα» να κρυφτεί σε μια πίτα ή ένα γκρατέν και να δώσει πλούσια γεύση, χωρίς το παιδί να καταλάβει ό,τι το τρώει.
Μια άλλη ιδέα – κυρίως για μεγαλύτερα παιδιά – είναι να του δώσουμε να δοκιμάσει διάφορα είδη τυριών, με την ελπίδα πως κάποιο από αυτά θα του αρέσει.
Κι αν τίποτα από αυτά δεν πετύχει, δεν πειράζει! Αφήνουμε για κάποιο διάστημα το τυρί εκτός παιδικού πιάτου και το ξαναδοκιμάζουμε αργότερα.
