Είναι φημισμένοι οι καλοκαιρινοί έρωτες. Παθιασμένοι αλλά, συχνά, βραχύβιοι!
Γνωριμία κάτω από τον ήλιο, στη χρυσή άμμο, στο μπαράκι, το σούρουπο που μοσχοβολάει γιασεμί… Έρωτας με την πρώτη ματιά. Και μετά συνέχεια μαζί, αυτοκόλλητοι, μέχρι να έρθει η ώρα του πλοίου της επιστροφής, το τέλος των διακοπών, η επιστροφή στα θρανία, στα γραφεία, στις πόλεις. Κάπως έτσι εξελίσσεται , κάθε καλοκαίρι, και η ιστορία αγάπης δυο πολύ γνωστών μας, έως «κολλητών» μας, γεύσεων: του καρπουζιού με τη φέτα!
Όταν το κατακόκκινο, ζουμερό, παγωμένο καρπούζι συναντά στο πιάτο σου τη λευκή, πιπεράτη φέτα, είναι έρωτας με τη πρώτη μπουκιά!
Ο συνδυασμός γλυκών φρούτων (πεπόνι, σύκα, σταφύλια) με πικάντικα τυριά, πχ. γραβιέρα Νάξου ή πεκορίνο , είναι ιδιαίτερα αγαπητός παντού στον κόσμο και τέτοια φρούτα βρίσκουμε συχνότατα σε πιατέλες τυριών, ή σε περίτεχνες συνταγές για σαλάτες.
Επίσης αγαπητός είναι ο συνδυασμός φρούτων, όπως ροδάκινα, φράουλες, βατόμουρα, με λευκά, μαλακά τυριά, π.χ. mascarpone, ricotta ή ανθότυρο, που σερβίρεται ως επιδόρπιο. Το Ελληνικό καλοκαίρι μάς χαρίζει, απλόχερα, απίθανα φρούτα που μπορούμε να απολαύσουμε σκέτα, ή σε υπέροχα παντρέματα με τα τυριά μας.
Το πιο Ελληνικό, το πιο συμβολικό, παραδοσιακό ζευγάρι, παραμένει πάντως το καρπούζι με τη φέτα. Είτε στην απλή του μορφή –μια φέτα καρπούζι με ένα κομμάτι φέτα από δίπλα- είτε σε πιο εξεζητημένες σαλάτες, σε συνδυασμό και με άλλα υλικά.
Βασικό πλεονέκτημα του ζεύγους, εκτός από τη γευστική απόλαυση, είναι ότι αποτελεί πλήρες γεύμα με σχετικά λίγες θερμίδες, όταν βέβαια καταναλώνεται με φειδώ, σε κανονικές ποσότητες! Ποιος όμως μπορεί να αντισταθεί και να σταθεί στη μία μόνο φέτα καρπούζι με ένα μικρό κομματάκι τυρί;
