Ναι, ορισμένα τυριά μυρίζουν πολύ έντονα. Ο μεγάλος αριθμός των φανατικών οπαδών τους όμως σημαίνει πως πίσω από τη μυρωδιά κάτι καλό κρύβεται…

Αυτό που κάνει τη μυρωδιά κάποιων τυριών έντονη –το αφόρητη είναι πραγματικά υποκειμενικό!- είναι βακτηρίδια, συγκεκριμένα το Brevibacterium (b.linens). Το πλύσιμο της φλούδας κάποιων τυριών –οι τυροκόμοι τα τρίβουν με άλμη, με αλκοόλ ή με σκέτο νερό, ίσα-ίσα για να υγρανθεί η επιφάνεια- δημιουργεί ένα περιβάλλον που προσελκύει κάποια βακτηρίδια. Το πιο κοινό από αυτά είναι το b.linens, που ευθύνεται και για τη μυρωδιά του ανθρώπινου ιδρώτα. Προσδίδει στη φλούδα κοκκινωπή χροιά, και κάνει το άρωμα έντονο και τη γεύση στιβαρή.

Η αλήθεια πάντως είναι πως, αν ξεπεράσεις το θέμα της μυρωδιάς, τα περισσότερα από αυτά τα τυριά προσφέρουν απίθανη γευστική εμπειρία. Μυηθείτε σταδιακά στον κόσμο αυτό, ξεκινώντας από ηπιότερους και κοινότερους εκπροσώπους του, όπως ένα ώριμο camembert. Παρακάτω παρουσιάζουμε πέντε «βρωμερά» τυριά που πρέπει οπωσδήποτε κάποτε να δοκιμάσετε, αφού δαμάσετε τον «φόβο» που σας προκαλεί η έντονη μυρωδιά τους!

1. EPOISSES

Το πιο διάσημο «βρωμερό», το άκρον άωτον της «ποδαρίλας»! Φημολογείται στο ίντερνετ πως έχει απαγορευτεί να μεταφέρεται cream cheese στα δημόσια ΜΜΜ της Γαλλίας… Πωλείται σε στρογγυλά κουτιά, κι όταν είναι ώριμο, εκτός από τη μυρωδιά, είναι πολύ ρευστό και «τρέχει». Το Époisses πλένεται εξωτερικά με ένα μπράντι Βουργουνδίας και ωριμάζει για περίπου 6 εβδομάδες. Είναι δύσκολο να το…πλησιάσει κανείς, αλλά δοκιμάστε το σε συνδυασμό με μια μαρμελάδα βερίκοκο και θα νιώσετε τη γοητεία του.

2. ARDRAHAN

Ιρλανδέζικο τυρί από την Κομητεία του Cork, όπου παράγονται μερικά καταπληκτικά τυριά. Ο αλμυρός θαλασσινός αέρας και η άλμη με την οποία ξεπλένεται, κάνουν τη φλούδα του Ardrahan έντονα πορτοκαλί. Η ένταση του αρώματος αυτού του χειροποίητου τυριού διαφέρει από παρτίδα σε παρτίδα–άλλοτε πιο έντονο, άλλοτε πιο ήπιο- αλλά ποτέ δεν θα το πεις διακριτικό!

3. BRICK CHEESE

Παράχθηκε πρώτη φορά στο Wisconsin των ΗΠΑ από Ελβετό μετανάστη στο τέλος του 19ου αιώνα, που ήθελε να δημιουργήσει κάτι σαν το Limburger που είχε στην πατρίδα του. Το όνομά του (brick σημαίνει τούβλο στα αγγλικά) προήλθε από τη διαδικασία παραγωγής: το τυρί τοποθετείται κάτω από τούβλα κατά την ωρίμανσή του – κι έχει και το σχήμα τους. Δεν το βρίσκει κανείς πια εύκολα εκτός της Πολιτείας, αλλά αν το βρείτε, απολαύστε το πάνω σε μαύρο ψωμί με μουστάρδα και ξηρό κρεμμύδι και, κυρίως, μη φιλήσετε κανέναν για 24 ώρες αφού το φάτε!

4. AFFINE AU CHABLIS

Πρόκειται για τον πιο εύοσμο και ήπιο ξάδελφο του Époisses… Όπως υπονοεί και το όνομά του, η φλούδα του ξεπλένεται με κρασί Chablis. Τα βακτηρίδια σε αυτό το τυρί δεν μυρίζουν πολύ έντονα κι έτσι αποτελεί καλή επιλογή για εισαγωγή στα «βρωμερά». Απλώνεται σε φρυγανιές, συνοδευόμενο από μαρμελάδα φράουλα, και είναι σαφώς πιο ενδιαφέρον από το cream cheese!

5. TALEGGIO

Το κλασικό Ιταλικό τυρί αυτής της κατηγορίας, είναι Π.Ο.Π., παράγεται σε τετράγωνο σχήμα και παλαιώνεται σε σπηλιές. Η μυρωδιά του είναι πιο γήινη, με έντονη νότα μαγιάς, γεγονός που το καθιστά πιο…προσιτό. Είναι επίσης πολύ ευέλικτο, μιας και η γεύση του αναδεικνύεται εξ ίσου σε ένα σάντουιτς όσο και πάνω σε μια πίτσα με μανιτάρια.

 

Αν αναρωτιέστε πώς θα ξεχωρίσετε ένα καταπληκτικό, ώριμο τέτοιο τυρί από ένα που είναι απλά χαλασμένο, θυμηθείτε πως τα δυο βασικά χαρακτηριστικά που προδίδουν πως το τυρί δεν είναι κατάλληλο για βρώση είναι η έντονη μυρωδιά αμμωνίας και η φλούδα που έχει «σκάσει» αποκαλύπτοντας δυσχρωμία στο τυρί.